Mijn 100 Cols
 

Al jaren geleden heb ik verhalen gelezen over de Honderd Cols, een fietstocht van (nu) 4080 km door Frankrijk. In 2002 heb ik uiteindelijk de beslissing genomen om zelf de tocht te gaan rijden. In dit gedeelte van de site staan mijn ervaringen tijdens deze tocht. Dit zijn hoofdzakelijk dus de artikelen die ik in het kader van de tocht geschreven heb voor het clubblad van de WV Holten. Ze hadden dus ook onder deze noemer opgenomen kunnen worden.

Maar er is ook allerlei andere informatie te vinden die ik gebruikt heb tijdens deze tocht. Dus ook hoe ik me op de verschillende etappes voorbereid heb, een hoogteprofiel zoals ik deze geregistreerd heb, informatie over de teller waarmee dit geregistreerd is, en vele andere zaken.

Aangepast:
September 2010: het gemaakte hoogteprofiel is nu compleet, ik ben rond.
Augustus 2010: Foto's (fotopagina) en verslag van de Alpenetappe (hieronder).
Februari 2010: het stukje over bagage op de racefiets.
Oktober 2009: het verslag van de rit door de Pyreneeën.
September 2009: hoogteprofiel uitgebreid en bijgewerkt.
Januari 2009: Foto overzicht op Google Maps
 

Dan nu de verschillende reisverslagen in chronologische volgorde. Overige verhalen, over km-teller, hoogteprofiel, foto's en bagage staan onder aan de pagina,

De voorbereiding (Kettingblad 2002, #1)
In dit verhaal worden de eerste voorbereidingen voor de tocht beschreven. Het zijn vooral mijn aandachtspunten voor de tocht. Het is uiteraard geen verhaal dat zomaar door iemand anders als leidraad genomen kan worden. Ik heb als vakantiefietser al vele jaren ervaring met het fietsen in het buitenland en in de bergen. Wanneer verder gelezen wordt zul je ook zien dat alles heel anders is gelopen dan in dit verhaal beschreven.

100 Cols; deel 2 - Het begin (Vogezen 1, Kettingblad 2002, #2)
Op een gegeven ogenblik begin je dan, na een (naar eigen idee) goede voorbereiding, aan de tocht. Uiteraard wordt in de startplaats Saverne begonnen. Toch loopt dan niet alles zoals gehoopt. Maar van alles dat mis gaat, leer je ook veel. Belangrijkste is echter dat je er zelf voor zorgt dat het, ondanks het mislukken van de tocht, geen mislukte vakantie wordt. Dat komt ook later (Frankrijk in mei, 2003) nog een keer weer aan de orde. 

100 Cols - Deel 3, Wederom Vogezen (Kettingblad 2002, #3)
De tweede etappe wordt geheel anders aangepakt dan de eerste. Nu niet op de bonnefooi, maar alles vooruit besproken. Om te zien hoe het op deze manier gaat, wordt de route niet vervolgt vanaf het punt waar de vorige keer gestopt is, maar wordt wederom een etappe 'dicht bij huis' gereden, oftewel het laatste gedeelte van de route.

100 Cols - Deel 4, Levier - Isle sur le Doubs (Kettingblad 2003, #1)
Na het voltooien van het rondje Vogezen, beschreven in deel 3, waren er nog een paar dagen over van de vakantie. Vandaar dat ik nog een keer een stukje zuidwaarts ben gereden en nog een extra stukje heb volgemaakt. Niet zoals eigenlijk gepland vanaf Morez, maar, in verband met de hoge temperatuur, vanaf Levier.

Frankrijk in mei (Dijon - Arlanc, Kettingblad 2003, #2)
Na het gebeuren van het eerste jaar, heb ik het nu maar eens heel anders aangepakt. Ik ben uitgebreid gaan plannen wat ik zoal zou kunnen rijden. Hierbij is uitgegaan van circa 100 km per dag. De eerste hotels heb ik dit keer vooraf besproken. De rest zou ik onderweg regelen. Wel had ik in alle geplande overnachtingplaatsen namen en telefoonnummers van hotels. Bovendien had ik her en der nog alternatieve plaatsen op een lijst staan. Al deze hotels kwamen uit de informatie van Logis-de-France, je bent dan over het algemeen verzekerd van een goed hotel, en de routeplanner Route 66 Europa 2003 Professional.

De bedoeling was om van Dijon naar Auch te rijden. Vervolgens in Auch een auto te huren en daarmee terug te rijden naar Dijon. Geïnteresseerden vinden hier een overzicht met de autoverhuurbedrijven van Avis, Herzt, Budget en Europcar die in de buurt van de route van de 100 Cols liggen. Deze 4 bedrijven bieden in ieder geval de mogelijkheid om een huurauto op een andere locatie in te leveren dan waar deze gehuurd is. Op basis van punten op de route is aangegeven in welke (globale) richting de plaats met het verhuurbedrijf gezocht moet worden en wat de geschatte afstand van de route op dat punt is. Let op: dit stuk is in 2003 geschreven! De informatie met betrekking tot de autoverhuurbedrijven is ook van die datum. Lang niet alle informatie is nog correct.
Maar goed, zoals je kunt lezen komen planning en werkelijkheid niet altijd overeen.

Rit naar het zuiden (Arlanc - Pau, Kettingblad 2004, #2)
Ondanks alles gebeurtenissen van vorig jaar ben ik toch weer afgereisd naar Frankrijk. Het is een rit van zo'n 600 km van Arlanc naar Pau geworden. Dit keer waren alle hotels mooi vooruit gereserveerd. Dat geeft heel veel rust onderweg. Je weet dat je ergens terecht kunt en je weet hoever je daar voor moet fietsen. Ook waren de etappes van ongeveer 100 km nog goed te doen bij minder weer. In Pau stond een huurauto klaar om terug te komen richting auto. Ook dat is, ondanks de hoge kosten, goed bevallen.

Van de Pyreneeën naar de Mont Ventoux (Kettingblad 2005, #2)
Ongelooflijk maar waar, ook in 2005 ben ik weer opgestapt voor een stuk 100 Cols. Ik had vorig jaar al gezien dat er nog een mooie etappe voor een vakantie stond. De rit van Foix naar de Mont Ventoux voert door de Languedoc en de Cevenne. Qua natuur twee zeer verschillende streken. Voordeel van dit gebied is dat de klimmen niet extreem hoog zijn en niet al te steil. Ze zijn daarom goed te rijden met bepakking. Het deel vanaf de Cevenne naar Carpentras is weer een verhaal apart. Het is licht golvend terrein met relatief weinig hoogteverschillen. Maar wanneer de zon hoog aan de hemel staat te branden, dan zul je dat weten ook.

Richting Alpen (Kettingblad 2006, #3)
In juni ging het voor de zesde keer richting Frankrijk om een deel van de 100 Cols te rijden. De bedoeling was om vanaf de Ventoux richting Alpen te rijden en dan nog net even het hoogtepunt van de 100 Cols, de Col de la Bonette, mee te nemen. Maar ook dit keer zat het niet mee. Het was redelijk vroeg in het seizoen en in Nederland hadden we nog geen hele warme dagen gehad. De eerste dagen op de fiets bleek duidelijk dat het lichaam nog niet aan temperaturen van 28 graden (in de thermometerhut) gewend was. Aangezien een goed vakantiegevoel voor mij belangrijker is dan de 100 Cols, ben ik onderweg maar weer eens afgehaakt.

Noord-Alpen en Jura (juni 2007)
In het eerste jaar, 2002, heb ik het laatste deel van Levier naar Saverne al gereden. Dit jaar wordt het gat tussen de Alpen en Levier dicht gemaakt. Wat nu nog resteert zijn de Pyreneeën en de Alpen. Uitgangspunt voor deze rit is Chapelles des Bois in de Jura. Eerst gaat het op de fiets via Genève naar la Clusaz. Daar wordt een rondje over de Aravis gereden. Ook de Col des Saisies was gepland, maar weer en condities lieten die extra col niet toe. Vervolgens toer ik over de route terug naar Chapelle des Bois. Tot slot wordt het gaatje naar Levier nog gedicht.

2009: Foto-overzicht route op Google Maps.
Na een trainingsvakantie in Oostenrijk in mei 2008, was plots alle zin in fietsen in de bergen weg. Het was duidelijk tijd om een rust in te plannen. Vandaar dat ik in 2008 niet op de route van de 100 Cols heb gefietst. Ik kwam in die periode wel iets anders tegen: scripts om foto's op Google maps te plaatsen. Alle jaren dat ik gefietst heb, heb ik ook foto's gemaakt. Op de eerste 300 km slechts een paar. Toen had ik nog een gewone spiegelreflex camera. Daarna kwam er een digitale camera en zijn er vele foto's gemaakt. Een selectie uit deze foto's zijn nu op een kaart gezet. Ook zijn er nog een paar beelden uit video-opnames geknipt. Op bepaalde plekken is wel gefilmd, maar weer niet gefotografeerd. Het totaal geeft een indruk van de route van de 100 Cols. Er ontbreekt nu nog maar één zware etappe; de Alpen. Deze staat voor 2010 op het programma.

Meer informatie over deze en andere fotogalerieën zijn hier te vinden. Daar staat ook een link naar hoe de pagina's gemaakt zijn.

De Pyreneeën (juli 2009)
Het moest toch een keer gebeuren. Na een jaar rust waren de Pyreneeën aan de beurt. Er is gereden van Pau, waar ik in 2004 was gestopt, naar Foix, het beginpunt van 2005. Aangezien Pau al een aantal jaren niet meer in de route voor komt, is vanuit Pau de kortste weg naar de huidige route gevolgd. Vandaar dat de route bij Vielleségure is opgepikt. Vanaf dat punt is de beschrijving van 2006 gevolgd. Pas 4 km voor Bagneres de Luchon is hier van afgeweken. Daar ging het links richting Bourg d'Oueil; het begin van de klim naar de Port de Balès. Deze stond nog niet in de routebeschrijving, aangezien hij pas in 2007 in de route is opgenomen. Deze schitterende lus is echter prima vanaf een kaart te volgen. De etappe kwam uiteindelijk op 600 km met circa 14800 m hoogteverschil.

Les Grande Alpes (juli 2010)
Dit is voor mij de laatste etappe van de 100 Cols. Met het volbrengen van de Alpen heb ik, na 9 jaar, toch de gehele rit vol gemaakt. Het heeft wel iets langer geduurd dan de oorspronkelijk geplande 2 tot 4 jaar, maar ik heb het gered. De route is opgepikt in Beuil, waar ik in 2006 was gestopt. Daarna was het 5 dagen fietsen tot Bourg St. Maurice. De laatste etappe met de Cormet de Roselend en de Saisies is maar in tweeën geknipt. Ik had de auto in Albertville staan, dus het leek me beter om twee dagen in alle rust te genieten van de bergen, dan beide klimmen in een zware dag achter elkaar te pakken. De laatste stempel is gehaald in Flumet, het startpunt van 2007. Extra foto's zijn te vinden op de fotopagina.

De bagage
In een tweetal nieuwsbrieven van de 100 Cols heeft een oproep gestaan om te beschrijven hoe men de bagage meeneemt tijdens de rit. Nu had ik er wel eens iets over gezegd, maar de aanpassingen aan de fiets zijn nooit beschreven. Dat is naar aanleiding van de oproep toch maar eens gedaan.

Hoogteprofiel 100 Cols
Bij alle stukken die je krijgt bij inschrijving op de 100 Cols, zit ook een hoogteprofiel. Je kunt op basis van deze figuren wel een inschatting maken hoe het parcours loopt, maar of je 1000, 1200 of 1500 m hoogteverschil hebt over 100 km, is soms heel moeilijk in te schatten. Vandaar dat ik zelf een hoogteprofiel aan het maken ben. Dit profiel bestaat uit een Excel-sheet met zelf gemeten hoogtes per kilometer. Je kunt in de grafiek zelf het begin- en eindpunt van een etappe bepalen. Door in de sheet een macro te bouwen, kan heel de figuur met het profiel heel snel aangepast worden. Bovendien wordt nog snel een berekening gemaakt van de hoogtemeters binnen de etappe. Dit is bijna helemaal op basis van zelf gemeten hoogtes. Alleen de klimmen naar de Mont Aigoual en Mont Ventoux komen uit het boekje. Dat is altijd nog net iets betrouwbaarder dan de eigen metingen.

Ondertussen zijn ook Pyreneeën en de Alpen gereden. De  Pyreneeëncols zijn nu volgens de eigen metingen in de grafieken opgenomen. De Alpencols zijn wel zelf gereden, maar als gevolg van een defecte km-teller/hoogtemeter komen deze gegevens toch uit verschillende delen van de Altigraph atlassen.

De kilometers in het hoogteprofiel zijn grotendeels gebaseerd op de routebeschrijving van 2002 tot en met 2010. Sinds september 2009 zijn ook de klimmetjes van de Baskische Pyreneeën opgenomen. De Pyreneeën zijn gereden op basis van de routebeschrijving 2006, met de Port de Balès als extra toevoeging (2007). Dit was prima te doen op basis van een kaart. Ook het laatste gedeelte van de route is niet meer volgens de beschrijving. De terugweg door de Jura en de Vogezen is gewijzigd sinds ik het in respectievelijk 2007 en 2002 heb gereden. Aan de hand van de reisverslagen kan wel nagegaan worden volgens welke routebeschrijving is gereden. Ik heb altijd geprobeerd volgens de meest recente routebeschrijving te rijden.

CycloMaster CM404 M, mijn kilometerteller
Met een nieuwe fiets, moest er in 2001 ook een nieuwe kilometerteler komen. Aangezien ik behalve fietsgek ook computer- en getallenfreak ben, moest het iets bijzonders worden. Hierbij is de keus gevallen op een CycloMaster CM404 M. In dit verhaal informatie over deze teller. Aangezien ik de presentatie van de resultaten soms toch anders wil hebben, komt er ook een zelf geschreven programma aan de orde die de resultaten omzet naar een Excel-werkblad. Ook heb ik zelf een stukje software geschreven waarmee de teller uitgelezen kan worden met behulp van een Pocket PC.