INTERVIEW MET MEREL EN THIJS OP EEN CAMPING IN DE FRANSE ALPEN
| ZIJ: | Merel Launspach, 18 jaar, woont in Nijmegen |
| HIJ: | Thijs Hazewinkel, 16 jaar, woont in Nijmegen |
| ZIJ: | Werd achtste bij de junioren tijdens de Europese kampioenschappen mountainbiken in Portugal. De omstandigheden waren zwaar; hoge temperaturen, rotsachtig en steil terrein. Op een fiets die niet van haarzelf was omdat haar eigen fiets tijdens de training de voorgaande dagen te veel schade had opgelopen. Dit vergde enigszins mentale flexibiliteit. Ze is erg tevreden met dit resultaat en kan naar de wereldkampioenschappen in Zweden. |
| HIJ: | Droomt ervan om ooit Olympisch kampioen te worden. Zijn vader komt uit Rijssen, heeft ooit nog eens bij de EVI-VERLICHTING vakantiewerk gedaan en heeft bij dezelfde club als Jan gevoetbald. |
Tijdens onze vakantie (Jan, Corinne en Sterre) zagen wij mountainbikers op de camping fietsen met shirts van de Nederlandse selectie. De volgende ochtend raakte ik met Merel in gesprek en dit leidde tot een interview die avond bij kampvuur met stokbrood en wijn.
Met pen en blocnote liepen wij tegen de avond naar de tent waar Merel, Thijs, zijn vader Remy en zijn jongste broer kampeerden. Wij stelden ons voor en bij het horen van de naam Embsen bleek maar weer hoe klein de wereld kan zijn; Remy kwam namelijk uit Rijssen en kende de familie Embsen erg goed. Remy was druk aan het koken voor de jongelui en zichzelf. Hij genoot van zijn taak als verzorger, begeleider, kok en chauffeur. Toch was er ook sprake van enige bezorgdheid zoals later duidelijk zal worden.
Merel schaatste in haar jeugd al fanatiek en reed kampioenschappen bij gewest Gelderland. Zij had al een fiets om te trainen voor het schaatsen. Toen haar trainer overstapte van het schaatsen naar het fietsen en Merel ook nog eens blessuregevoelig bleek, was de overstap naar het mountainbiken snel gemaakt. Het bleek dat zij veel talent had want zij haalde tijdens de wedstrijden al direct de vijfde of zesde plaats.
Het mooie aan mountainbiken vind zij de gemoedelijke sfeer zonder afgunst of kapsones. Dat bleek maar weer uit het feit dat Richard Groenendaal tijdens een wedstrijd haar naam kende, wat haar erg verbaasde, en vroeg waar de keuring was. Bij het wielrennen wordt de top erg afgeschermd en zomaar praten met Michael Boogerd zou onmogelijk zijn.
Momenteel behoort zij tot de nationale en internationale top. Bij een wereldbekerwedstrijd afgelopen mei is zij derde geworden. Om de echte top te bereiken moet zij erg veel trainen en erg veel afzien. Dit laatste is één van haar sterke punten zo ook het doorzettingsvermogen wat zij heeft. Zij kan goed fietsen onder extreme omstandigheden zoals erg warm weer of een technisch parcours. Bij dit laatste heeft zij het voordeel van haar lef en kan daardoor soms een voorsprong behalen op haar medestanders. Zoals een echte diesel loopt zij warm na een uurtje fietsen en kan dan lange afstanden volhouden.
Om op dit niveau te fietsen is een verantwoorde leefwijze noodzakelijk zoals vetarm eten en op het gewicht letten en niet uitgaan. Volgens Merel is het beter om zaterdagsavonds vlak voor een wedstrijd laat naar bed te gaan dan vrijdagsavonds omdat volgens haar rust wordt opgebouwd.
Haar fiets krijgt zij van haar sponsor BIKKEL, een bekend Nederlands fietsenmerk.
Volgend jaar fietst Merel bij de "dames". Zij hoopt dan hier ook met de besten mee te kunnen rijden, in ieder geval bij de eerste tien. Het fietsen wordt dan gecombineerd met een universitaire studie, maar het fietsen is zo'n uitlaatklep dat dit volgens haar wel lukt. Mountainbikers bereiken hun beste prestatieniveau zo tussen hun 25e en 30e jaar. Over vijf jaar is ze 23 en hoopt ze deel te nemen aan de Olympische Spelen.
Thijs en Merel kennen elkaar al jaren en Thijs heeft in het verleden een mountainbike van haar gekregen. Voordat hij met mountainbiken begon was Thijs al een fanatiek crossfietser. Thijs fietst nu bij de nieuwelingen, maar er worden weinig wedstrijden georganiseerd voor deze categorie. Bij een wereldbekerwedstrijd in België is hij ooit negende geworden.
In tegenstelling tot Merel wordt hij nog niet gesponsord. Als hij volgend jaar bij de junioren fietst hoopt hij goede resultaten te halen bij wedstrijden en zo een sponsor te vinden.
Als voorbereiding op de Europese kampioenschappen in Portugal zijn Merel en Thijs neergestreken op deze franse camping in de Alpen, om samen te trainen. Zij hebben al verschillende cols beklommen waaronder "col de Madeleine". Hier komt de bezorgdheid van vader Remy naar boven, het blijkt dat de jongelui met wel 60 km. per uur naar beneden gaan. "Dat is toch veel te hard en gevaarlijk", vraagt hij ons. Maar helaas moeten wij hem teleurstellen en zeggen dat het nog wel veel harder kan. Ook de jongste broer van Thijs blijkt over talent te beschikken omdat hij zonder training en op een oude fiets ook makkelijk mee naar boven klimt. Het meest hebben de beide trainingsmaatjes in de omgeving van de "col de Tamie" gefietst vanwege de vele mooie mountainbike-routes. Ook na dit interview stapten ze weer op de fiets om voordat het donker wordt nog twee uurtjes te trainen.
Een wielershirt van de Nederlandse selectie, dat leek ons ook wel wat, maar helaas zijn deze shirts erg gewild en zeldzaam. Zelf moeten zij deze shirts ook inleveren na een wedstrijd van de Nederlandse selectie maar enig smokkeltalent maakt dat zij er nu zelf één hebben.
Interview: Corinne Embsen