Wielerverhalen en reisverslagen
De meeste verhalen zijn, deels ingekort, ook in het Kettingblad, het clubblad van de Wielervereniging Holten, verschenen. Tenminste, dat geldt tot 2016. Daarna zijn de verhalen niet meer in het clubblad verschenen. In 2018 is het laatste Kettingblad verschenen. Niet alle verhalen zijn daar verschenen, dat zou soms een beetje veel worden.

Fietsvakantie 2020;  Pyreneeën en Alpen
Het main event van deze vakantie moeten de Pyreneeën worden. Maar in één keer helemaal naar de Pyreneeën rijden is net iets te ver. Vandaar dat de vakantie in etappes gaat. Eerst naar Eymoutiers, in de omgeving van Limoge. Dan door naar Ax-les-Thermes in de Pyreneeën, en op de terugweg nog even via Moutiers in de Alpen.  

Vallée de l'Ubaye en Vogezen; fietsvakantie 2018
Dit jaar gaat de vakantie weer naar twee locaties; het begint in Barcelonnette in de Vallée de l'Ubaye en eindig in Gerardmer in de Vogezen. Het bijzondere aan de vakantie is dat er geen racefiets mee gaat. Dat is voor het eerst sinds 1986. Elk jaar moest de racefiets weer omgebouwd worden tot vakantiefiets. Dit voorjaar heb ik een trekking fiets aangeschaft. Ik heb nu een fiets met een vaste bagagedrager, verlichting via een naafdynamo en schijfremmen. Ook de houder voor de stuurtas met camera kan nu permanent blijven zitten. Grootste voordeel: de fiets heeft een veel lichter verzet dan de racefiets. Daarmee moet het klimmen makkelijker worden.

Toeren in Zwitserland
Eerder ben ik een aantal keer op vakantie geweest in Zwitserland. Maar dat is al jaren terug. Vandaar dit jaar toch maar weer eens een keertje Zwitserland. In Wallis zijn een aantal beklimmingen vanuit het Rhônedal gevonden. Om niet alleen tussen de hoge bergen te fietsen, wordt ook nog een bezoek gebracht aan het noordoosten van Zwitserland.

Fietsen in Wales (2016)
Standaard gaat de vakantie eigenlijk altijd richting zuiden; Frankrijk of Oostenrijk. Maar dit jaar wordt het heel iets anders. Het eerste deel van de vakantie is duidelijk noordelijker dan Holten, het tweede deel iets zuidelijker. Maar in beide gevallen is het ver westelijker. Dit jaar wil ik Wales eens bekijken. Ik heb anderhalf jaar terug een aardig reisverslag van een fietstocht door Wales gelezen. Daar zaten ook mooie foto’s bij. Dus dat wilde ik ook wel eens bekijken.

Franse Alpen en Chartreuse (2015)
Na Oostenrijk nu weer eens Frankrijk. Er zijn nog steeds cols die op het verlanglijstje staan. De belangrijkste zijn de Izoard vanuit het noorden, de Granon en de Parpaillon. Voor die laatste en de bergen bij Sestriere, Italië, ligt de hybride in de auto. Alleen de weersvoorspellingen voor de vakantie zijn slecht. Het wil in die hoek van Frankrijk heel warm worden. Maar zien hoe het gaat.

Fietsen in Tirol
Na twee jaar Frankrijk in 2014 maar weer eens naar Oostenrijk geweest. Daar lagen nog steeds klimmetjes die op het verlanglijstje stonden. Ook waren weer eens echt hoge bergen. Tenminste, in ieder geval lag Kuhtai boven de 2000 m.

Toeren langs de Côte d’Azur
Er is weer eens een heel ander deel van Frankrijk bezocht. In 2011 had ik de palmen langs de boulevard van Nice gezien. Palmen zie je niet zo vaak. Vandaar dat toen al het plan was opgevat om eens naar de Côte d’Azur te gaan. Doel van de rit: de bijzondere vegetatie die je daar ziet, de Middellandse Zee en de bijbehorende badplaatsen.

Fietsvakantie 2012, Parijs - Roubaix (Kettingblad 2012, #4)
Al jaren liep ik met het idee eens de kasseienstroken van Parijs - Roubaix te bekijken. Iedereen kent wel de beelden van de renners die, al stuiterend, moeten afzien op al die stroken met die kasseien. En als het dan ook nog eens regent, dan is het pas echt een feest. Nou, dit jaar ben ik er geweest. Ik heb de tocht niet in één dag dag gereden, maar ik heb me totaal 8 dagen vermaakt in het gebied tussen Parijs en Roubaix.Uiterard is ook Parijs bezocht.

Fietsvakantie 2011, Landeck - Oostenrijk
Dit jaar ben ik weer eens rustig naar Oostenrijk geweest. Een jaartje gewoon fietsen vanuit een vast hotel op een locatie waar ik de mensen goed kan verstaan. Het was dan misschien allemaal niet zo spectaculair als de laatste jaren in Frankrijk, het was wel een mooie vakantie. Alleen het weer zat niet mee; eerst was het ronduit fris en/of zelfs nat, de laatste dagen schoot de temperatuur omhoog. De overgang tussen beide weertypes kwam voor mij te snel. Al met al toch veel moois gezien.

Les Grande Alpes (Kettingblad 2010, #3)
Dit is voor mij de laatste etappe van de 100 Cols. Met het volbrengen van de Alpen heb ik, na 9 jaar, toch de gehele rit vol gemaakt. Het heeft wel iets langer geduurd dan de oorspronkelijk geplande 2 tot 4 jaar, maar ik heb het gered. De route is opgepikt in Beuil, waar ik in 2006 was gestopt. Daarna was het 5 dagen fietsen tot Bourg St. Maurice. De laatste etappe met de Cormet de Roselend en de Saisies is maar in tweeën geknipt. Ik had de auto in Albertville staan, dus het leek me beter om twee dagen in alle rust te genieten van de bergen, dan beide klimmen in een zware dag achter elkaar te pakken. De laatste stempel is gehaald in Flumet, het startpunt van 2007. Extra foto's zijn te vinden op de fotopagina.

De Pyreneeën  (Kettingblad 2009, #4 en 2010, #1)
Het moest toch een keer gebeuren. Na een jaar rust waren de Pyreneeën aan de beurt. Er is gereden van Pau, waar ik in 2004 was gestopt, naar Foix, het beginpunt van 2005. Aangezien Pau al een aantal jaren niet meer in de route voor komt, is vanuit Pau de kortste weg naar de huidige route gevolgd. Vandaar dat de route bij Vielleségure is opgepikt. Vanaf dat punt is de beschrijving van 2006 gevolgd. Pas 4 km voor Bagneres de Luchon is hier van afgeweken. Daar ging het links richting Bourg d'Oueil; het begin van de klim naar de Port de Balès. Deze stond nog niet in de routebeschrijving, aangezien hij pas in 2007 in de route is opgenomen. Deze schitterende lus is echter prima vanaf een kaart te volgen. De etappe kwam uiteindelijk op 600 km met circa 14800 m hoogteverschil.

Fietsen langs Loire, Indre, Vienne en Cher (juli 2009)
Na de fietsvakantie/trainingsweek in Oostenrijk, had ik geen zin om nog eens meer dan een week met bagage door de bergen te trekken. Vandaar dat de vakantieplannen, zoals wel vaker is gebeurd, maar weer eens aangepast zijn. Het nieuwe reisdoel was het klassieke "kastelengebied" rond de Loire. Er zijn twee hotels geselecteerd. De eerste lag zo'n 20 km ten west-zuid-westen van Tours. Het tweede hotel lag ruim 100 km oostelijker; 10 km van Blois. 

Nogmaals Vorarlberg, (Kettingblad 2008, #3)
Als voorbereiding op een (mogelijke) trip door de Pyreneeën, werd een  weekje lekker getraind in Vorarlberg. Ik was hier vorig jaar ook al eens geweest, maar had nog niet alle klimmetjes gereden. Weliswaar is weer niet alles gereden (Furkajoch zat nog dicht, Hochtanbergpass was toch net iets te ver, Silbertal was onverhard en Nenzinger Himmel verboden voor fietsers), toch kan ik nu zeggen dat het meeste in die regio wel gezien heb.

Rabo Beklimming Tour de France 2007(Kettingblad 2007, #3)
Afgelopen winter was ik bij de Rabobank om eens kennis te maken met mijn accountmanager Rabo Private Banking. Ja, sommige mensen hebben zo iemand. Hij was al door een collega op de hoogte gesteld van het feit dat ik veel fiets. Tijdens het gesprek kwam ook de Tour op tafel. De Rabo was dit jaar weer van plan om met klanten naar de Tour te gegaan. Gekozen was voor de Touraankomst in Tignes. Of ik zin had om mee te gaan. Uiteraard! Het kon zelfs in mijn vakantieplannen gepast worden. En zo stapte ik op vrijdag 13 juli om half vijf ’s ochtends bij Apeldoorn in de bus richting Tignes. Hier staat een verslag van de twee klimmen die we dit weekend hebben gereden.

Fietsvakantie Vorarlberg, Oostenrijk 2007 (juli 2007)
Nadat ik begin juni naar de noordkant van de Alpen en de Jura ben geweest, was het nu weer eens tijd voor een vakantie zonder bagage. Dan is het altijd de vraag: waar? Dit keer ging het toch weer naar Oostenrijk. Al jaren had ik een mooie weg op het verlanglijstje staan: de Silvretta Hochalpenstrasse. Volgens omschrijvingen zou dit, vooral vanaf de westzijde, een mooie klim met vele bochten moeten zijn. Op het hoogste punt, de Bielerhöhe, ligt een stuwmeer. Verder zijn er in de omgeving nog een aantal passen te beklimmen. Bovendien is het mogelijk een heel stel doodlopende dalen in te fietsen. Al deze dalen zouden dan weer goed zijn voor een hoogteverschil van 600 tot 800 m per stuk. Niet overdreven veel, maar leuk voor een rustige vakantie.

Noord-Alpen en Jura (juni 2007)
In het eerste jaar, 2002, heb ik het laatste deel van Levier naar Saverne al gereden. Dit jaar wordt het gat tussen de Alpen en Levier dicht gemaakt. Wat nu nog resteert zijn de Pyreneeën en de Alpen. Uitgangspunt voor deze rit is Chapelles des Bois in de Jura. Eerst gaat het op de fiets via Genève naar la Clusaz. Daar wordt een rondje over de Aravis gereden. Ook de Col des Saisies was gepland, maar weer en condities lieten die extra col niet toe. Vervolgens toer ik over de route terug naar Chapelle des Bois. Tot slot wordt het gaatje naar Levier nog gedicht.

Finisch 100 Cols in zicht (Kettingblad 2006, #3)
Het jaar 2006 was een druk fietsjaar met veel buitenlandse bestemmingen voor Gerrit L. In eerste instantie leek een trainingstrip naar Spanje niet door te gaan. Toen zijn programma ingevuld werd met een weekje Thônes voor de 100 Cols, aansluitend daarop een Hemelvaartweekend Eifel met studiegenoten, een paar weken later gevolgd door een weekend met collega's en dan een lange vakantie waarin weer een stuk van de 100 Cols zou worden gereden, was dit al een fors programma. Toen Spanje toch door ging heeft hij zich daar toch voor opgegeven omdat het vorig jaar leuk was en de Sierra Nevada hem aantrok. Het gevolg was wel dat er 3000 km in drie maanden tijd in het buitenland gereden zou worden. In dit stuk is een kort overzicht van de hoogtepunten opgenomen.

Richting Alpen (Kettingblad 2006, #3)
In juni ging het voor de zesde keer richting Frankrijk om een deel van de 100 Cols te rijden. De bedoeling was om vanaf de Ventoux richting Alpen te rijden en dan nog net even het hoogtepunt van de 100 Cols, de Col de la Bonette, mee te nemen. Maar ook dit keer zat het niet mee. Het was redelijk vroeg in het seizoen en in Nederland hadden we nog geen hele warme dagen gehad. De eerste dagen op de fiets bleek duidelijk dat het lichaam nog niet aan temperaturen van 28 graden (in de thermometerhut) gewend was. Aangezien een goed vakantiegevoel voor mij belangrijker is dan de 100 Cols, ben ik onderweg maar weer eens afgehaakt.

Van de Pyreneeën naar de Mont Ventoux (Kettingblad 2005, #2)
Ongelooflijk maar waar, ook in 2005 ben ik weer opgestapt voor een stuk 100 Cols. Ik had vorig jaar al gezien dat er nog een mooie etappe voor een vakantie stond. De rit van Foix naar de Mont Ventoux voert door de Languedoc en de Cevenne. Qua natuur twee zeer verschillende streken. Voordeel van dit gebied is dat de klimmen niet extreem hoog zijn en niet al te steil. Ze zijn daarom goed te rijden met bepakking. Het deel vanaf de Cevenne naar Carpentras is weer een verhaal apart. Het is licht golvend terrein met relatief weinig hoogteverschillen. Maar wanneer de zon hoog aan de hemel staat te branden, dan zul je dat weten ook.

De andere kant van Frankrijk, (Kettingblad 2004, #3)
Wielrenners gaan vaak op vakantie naar Frankrijk; dat is bekend. Allen gaan ze meestal voor de bergen, dus het oosten en/of zuiden van Frankrijk. Dit verhaal beschrijft de andere kant van Frankrijk, het noordwesten; oftewel Bretagne en Normandië. Ook hier is het goed fietsen, al zijn er geen hoge bergen en geen cols. OK, zelfs in Bretagne zijn (per ongeluk) drie cols bedwongen.

Rit naar het zuiden, (Kettingblad 2004, #2)
Ondanks alles gebeurtenissen van vorig jaar ben ik toch weer afgereisd naar Frankrijk. Het is een rit van zo'n 600 km van Arlanc naar Pau geworden. Dit keer waren alle hotels mooi vooruit gereserveerd. Dat geeft heel veel rust onderweg. Je weet dat je ergens terecht kunt en je weet hoever je daar voor moet fietsen. Ook waren de etappes van ongeveer 100 km nog goed te doen bij minder weer. In Pau stond een huurauto klaar om terug te komen richting auto. Ook dat is, ondanks de hoge kosten, goed bevallen.

Vacance en France, mei 2003, (Kettingblad 20(3), 2003)
Na het rijden van een klein deel van de 100 Cols, wordt er teruggefietst naar Dijon. De route loopt van Vertolaye (ten zuid-westen van Lyon en zuid-oosten van Clermont-Ferrand) in een redelijk rechte lijn naar Dijon. Tot slot is nog een dag gefietst in de omgeving van Dijon.

Salzkammergut Mountainbike Trophy 2003, (Kettingblad 20(3), 2003)
De schrijver vertelt zijn belevenissen tijdens de deelname aan de Salzkammergut Mountainbike Trophy 2003, zaterdag 12 juli 2003. Een perfect georganiseerd MTB Marathonfeest vanuit het centrum van Bad Goisern, Oostenrijk. Er is voor iedereen die op de MTB uit de voeten kan gelegenheid tot deelname. Afstanden zijn 220, 100, 47 en 27 kilometer en elk afstand heeft een damesuitslag, een herenuitslag en een aantal leeftijdscategorieën.

Over de toppen van de Pyreneeën, (Kettingblad 20(3), 2003)
100-Cols: Montcabrier (1067km) - Caunes-Minervois (1850km). De vakantie stond dit jaar volledig in het teken van de 100-Cols tocht. De schrijver was ondertussen gevorderd tot Montcabrier, in de omgeving van Cahors. Bijna 300 km verder zou hij aan de voet staan van de eerste Pyreneeëncol, de Col de Marie-Blanque. Aangezien je hier erg ver van huis zit en hij buiten het hoogseizoen weer verder wil kunnen, werden maar liefst 3 weken gepland om in ieder geval de andere kant van de Pyreneeën te halen. In totaal zijn er 57 verschillende cols bezocht.

Hoch Sauerland, (Kettingblad 19(4), 2002)
Één van de deelnemers aan de Meerdaagse fietstocht van de WV Holten in Hoch Sauerland geeft hier een eigen impressie van het gebeuren in Niedersveld en omgeving.

Rondje Europa, (Kettingblad 19(3), 2002)
De auteur rijdt deze vakantie een deel van de 100-Cols: Montbrison - Montcabrier. Bovendien beschrijft hij verschillende alternatieve routes in die omgeving. Het tweede deel van het verslag gaat over verschillende bergen die tijdens een tweede vakantie in de Dolomieten zijn gereden.

Rondje IJsselmeer, (Kettingblad 19(2), 2002)
De titel is duidelijk. In twee dagen tijd wordt rondom het IJsselmeer gefietst. Start en finish zijn de thuishaven van de vereniging; Holten.

Downhill in het Zwarte Woud, (Kettingblad 18(4), 2001)
Na vorig jaar met de ATB het Zwarte Woud te hebben doorkruist, gaan de schrijver en zijn zoon nu eens kijken hoe de downhill-sport in het Zwarte Woud is. Dit blijkt toch heel wat anders te zijn dan simpel ATB'en.

Uitvalbasis Tiefencastel, (Kettingblad 18 (4), 2001)
Tiefencastel is een klein dorp in de Zwitserse Alpen, gelegen aan de weg van Thusis naar Davos. Vanuit dit dorp zijn verschillende Alpenpassen te beklimmen. In de directe omgeving liggen de Fluelapas, Albulapas, Julierpas en de Lenzerheidepas. De weg vanuit Thusis richting de San Bernardinopas voert door Via Mala, een schitterende, smalle kloof uitgesleten door de Nierrhein.

Vakantiewerk, (Kettingblad 18 (3), 2001)
Vakantie of werk; het is maar net hoe je het bekijkt. Er wordt een (korte) etappe van de 100 Cols beschreven, van Chalon naar Montbrison. Daarna wordt nog een week doorgebracht in Guillestre. In de omgeving liggen bekende beklimmingen als Agnel, Izoard, Vars, Granon en Parpaillon.

Fietsen met de bergen op de achtergrond, (Kettingblad 18 (3), 2001)
Het hoeft niet altijd hoog te zijn. Ook het Rijndal in het grensgebied Zwitserland - Oostenrijk - Lichtenstein is een schitterend fietsgebied. Hier kunnen vele kilometers (vrijwel) vlak gefietst worden. Toch zie je altijd de bergen op de achtergrond.

Clubrit Tecklenburg 2001, (Kettingblad 18(2), 2001)
Een vast onderdeel van het fietsprogramma van de WV Holten, is de clubrit in het Teutoburgerwald. Start en finish van de toch zijn in Bevergen, even ten westen van Ibbenburen. Daarna voer de tocht met een grote bocht om Osnabruck. De laatste stop is in Tecklenburg.

Holterberg Classic 2001, (Kettingblad 17(1), 2001)
Op zondag 9 december 2001 werd door de Rotary Hellendoorn-Nijverdal e.o. op de Holterberg de eerste Holterberg Classic georganiseerd. De opbrengsten van het evenement kwamen ten bate van het goede doel, n.l. de Rotary Doctor Bank, een organisatie die medische hulp in ontwikkelingslanden ondersteunt/verzorgt.

Beemd en Bergtoer 2001
Elke eerste zondag van januari, of eigenlijk beter elke eerste zondag na 2 januari, organiseert de WV Holten een veldtoertocht. Afhankelijk van de bodemcondities, bevroren of heel nat, is dit een pittige tot zeer zware tocht. Hier een beschrijving van de tocht. Bovendien een drietal videofilmpjes gemaakt op de route.

ATB'en in het Zwarte Woud, (Kettingblad 17(4), 2000)
Hier geen verhaal over een cyclosportief-tocht, een verreden kampioenschap of een verschrikkelijke alpentocht maar een simpel verslag van een vakantie in het Zwarte Woud waar de ATB mee naar toe ging.

Ronde van Frankrijk 2000, (Kettingblad 17(4),2000)
Dit verhaal gaat dus niet over de bekende ronde van Frankrijk, maar de ronde die de schrijver dit jaar heeft gereden. De vakantie bestond dit jaar uit drie delen, elk deel in een andere hoek van Frankrijk. Drie dagen bij de Mont Ventoux, zes dagen in de Pyreneeën en twee dagen in het Loire-gebied.

Drei Lander Urlaub, (Kettingblad 17(4),2000)
Dit jaar stond het drie-landengebied Oostenrijk - Zwitserland - Italië op het programma van de webmaster. Er zijn twee startplaatsen aangehouden: het Oostenrijkse Nauders, waar is deelgenomen aan de Drei Lander Giro, en het Zwitserse Samedan, 6 km van St. Moritz.

Verslag Beemd en Bergtoer 2000

Jong talent: Interview met Merel Launspach en Thijs Hazewinkel
(Kettingblad 16(4), 1999)

Col de Tamie ... Maar dan anders, (Kettingblad 16(4), 1999)
Fietsen in de omgeving van de Col de Tamie.

Radfahren in Österreich, (Kettingblad 16(3), 1999)
Eerst wordt voor een tweede keer deelgenomen aan de Samsonman Radmarathon. Daarna wordt op  de fiets gestapt voor een fiets-hotel-vakantie langs de Mur Radweg in Oostenrijk. Deze rit loopt van St. Michael im Lungau naar Bad Radkersburg aan de Sloveense grens.

Verslag Beemd en Bergtoer 1999
 

Fietsen langs de Tauernradweg, (Kettingblad 15(4), 1998)
De Tauernradweg; één van Oostenrijks bekendste en meest geliefde fietsroutes. Over en afstand van in totaal 325 km ligt een gemakkelijke, deels bewegwijzerde tocht, langs de rivieren de Inn en de Salzach. Slechts af en toe is er een kort, maar steil klimmetje (sterrenwaardering: 1 ster). Zo wordt de fietsvakantie langs de Tauernradweg door OAD/Cycletours aangeprezen. De vraag is nu natuurlijk: ‘Wat heeft een fietsfanaat daar te zoeken?’. Vandaar dit verslag van een alternatieve uitvoering.

Samsonman Radmarathon 1998, (Kettingblad 15(3), 1998)
Niet alleen in Nederland of in Frankrijk kan men toertochten organiseren. Hier een beschrijving van de tiende Samsonman Radmarathon in het Oostenrijkse St. Michael im Lungau. Een perfect georganiseerde tocht in een schitterende omgeving.

Op weg naar de Stelvio, (Kettingblad 15(3), 1998)
Beschrijving van een fietsvakantie in de Dolomieten met als hoogtepunten de beklimmingen van de Paeso di Stelvio (2758 m), de Passo di Gavie (2621 m) en Passo Nigra (1688 m).

Mijn eigen Marmotte . . . . ; De Marmotte in deelcertificaten, (Kettingblad 15(3), 1998)
Niet iedereen is in staat de Marmotte in één keer te rijden. Wil je toch alle cols van deze tocht zien, dan trek je daar toch een paar dagen voor uit!

Vacances en France, (Kettingblad 15(3), 1998)
Voor mijn vrouw was Spanje de eerste keus, maar gelukkig heb ik haar weten over te halen om onze vakantie in Frankrijk door te brengen. Hierbij heb ik wel moeten beloven, dat ik iedere ochtend voor vers stokbrood en croissantjes zou zorgen.

Velomediane Claude Criquielion, (Kettingblad 14(5), 1997)
Hoe de schrijver er toe gekomen is de kriekeljon, de Velomediane Claude Criquielion dus, een cyclo-sportif genoemd naar deze oud wielrenner, te gaan rijden.

Fietsen in Schotland, (Kettingblad 14(4), 1997)
De schrijver/webmaster heeft twee weken doorgebracht in Schotland. Hierbij is zes dagen gefietst vanuit Stanley in midden Schotland. Vervolgens is nog eens zes gefietst vanuit Newcastleton, gelegen op 5 km van de Engels-Schotse grens.